Roślina wytrzymała, bywa dla niektórych łatwiejszą w uprawie niż palmy. Pochodzi
z Chin i Japonii, gdzie odmiany sagowca dochodzą do 3 m wysokości. Uprawiane
w donicach rzadko są wyższe niż 1,5 m . Skórzaste liście rozchodzą się z wierzchołka przysadzistego pnia szerokimi łukami ku dołowi. Liść składa się z wąskich, zakończonych kolcem listeczków, które dochodzą nawet
do 15 cm długości. Rośliny mogą być rodzaju męskiego lub żeńskiego. Jeśli chcemy uzyskać jesienią szkarłatne nasiona, musimy mieć oba rodzaje sagowca, a kwiaty ręcznie zapylić. Roślina nadaje się do chłodniejszych pomieszczeń lub do cieplarni jako roślina doniczkowa. Sagowiec rośnie wolno i przez kilka lat będzie utrzymywał się w granicach 60 cm .
Minimalna temperatura odpowiednia dla tej rośliny to10°C .
Minimalna temperatura odpowiednia dla tej rośliny to
Optymalna w dzień wynosi około 21°C .
nie toleruje przeciągów. Potrzebuje jasnego, rozproszonego światła. Rośliny trzymane zimą w pełnym słońcu można latem przestawić w mniej jasne miejsca.
Po obfitym podlaniu kompost powinien niemal całkowicie przeschnąć zanim znów podlejemy roślinę. W zimie sagowiec potrzebuje znacznie mniej wilgoci. Nie wymaga wysokiego poziomu wilgotności. Roślinę można spryskiwać, gdy powietrze jest bardzo ciepłe i suche. Najlepiej robić to z rana, żeby roślina mogła wyschnąć przed zmrokiem.
Ukorzenione rośliny nawozimy standardową nawozem dla roślin zielonych (co dwa miesiące, od wiosny do połowy lata). Świeżo posadzonych okazów nie dożywiamy przez rok.
Przesadzamy wczesną wiosną do przepuszczalnego piasku gliniastego z domieszką ziemi dla palm.
Sagowiec może być rozmnażany z nasion jak również przez młode pędy bądź odrosty korzeniowe, które pojawiają się u podstawy dorosłej rośliny. Oddzielamy je za pomocą ostrego noża i sadzimy w przygotowanym podłożu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz