niedziela, 20 lutego 2011

Sagowiec wygięty, czyli CYCAS

Cycas


Roślina wytrzymała, bywa dla niektórych łatwiejszą w uprawie niż palmy. Pochodzi 
z Chin i Japonii, gdzie odmiany sagowca dochodzą do 3 m wysokości. Uprawiane 
w donicach rzadko są wyższe niż 1,5 m. Skórzaste liście rozchodzą się z wierzchołka przysadzistego pnia szerokimi łukami ku dołowi. Liść składa się z wąskich, zakończonych kolcem listeczków, które dochodzą nawet 
do 15 cm długości. Rośliny mogą być rodzaju męskiego lub żeńskiego. Jeśli chcemy uzyskać jesienią szkarłatne nasiona, musimy mieć oba rodzaje sagowca, a kwiaty ręcznie zapylić. Roślina nadaje się do chłodniejszych pomieszczeń lub do cieplarni jako roślina doniczkowa. Sagowiec rośnie wolno i przez kilka lat będzie utrzymywał się w granicach 60 cm. 

Minimalna temperatura odpowiednia dla tej rośliny to 10°C.
Optymalna w dzień wynosi około 21°C.
nie toleruje przeciągów. 
Potrzebuje jasnego, rozproszonego światła. Rośliny trzymane zimą w pełnym słońcu można latem przestawić w mniej jasne miejsca. 




Po obfitym podlaniu kompost powinien niemal całkowicie przeschnąć zanim znów podlejemy roślinę. W zimie sagowiec potrzebuje znacznie mniej wilgoci. Nie wymaga wysokiego poziomu wilgotności. Roślinę można  spryskiwać, gdy powietrze jest bardzo ciepłe i suche. Najlepiej robić to z rana, żeby roślina mogła wyschnąć przed zmrokiem. 

Ukorzenione rośliny nawozimy standardową nawozem dla roślin zielonych (co dwa miesiące, od wiosny do połowy lata). Świeżo posadzonych okazów nie dożywiamy przez rok. 

Przesadzamy wczesną wiosną do przepuszczalnego piasku gliniastego z domieszką ziemi dla palm. 



Sagowiec może być rozmnażany z nasion jak również przez młode pędy bądź odrosty korzeniowe, które pojawiają się u podstawy dorosłej rośliny. Oddzielamy je za pomocą ostrego noża i sadzimy w przygotowanym podłożu. 

sobota, 5 lutego 2011

Skrzydłokwiat- kwiat z energią!!!

Pochodzący z tropikalnych rejonów Ameryki kwiat nie tylko pięknie kwitnie, ale także emituje pozytywną energię (wow) przez co ma zbawienny wpływ na nasze zdrowie.

Jest to łatwa w uprawie roślinka.
Jego nazwa powstała do kształtu kwiatostanu.
Piękną ozdobę pokoju/ mieszkania stanowią same żywo zielone, błyszczące liście tej rośliny. A uroku dodają jej białe żagielki kwiatów. ( kwiaty są trwale, pojawiają się przez całe lato 
i utrzymują nawet przez 2-3 miesiące, 
a przed zaschnięciem zielenieją. Wydzielają intensywny zapach!). 
Jest szansa, że nasz kwiatek zakwitnie też zimą jeśli ma zapewnioną dużą wilgotność powietrza. (!!!)

Wyjątkowością tego doniczkowca umiejętność oczyszczania powietrza z toksycznych substancji, które są wydzielane m.in. 
mebli, plastikowych obudów sprzętu elektronicznego
i RTV, czy wykładzin.
Odmiana miniaturowe ma wysokości ok. 30 cm, a odmiana „Mauna Loa”, dorasta do 1 m.

Jeśli chodzi o warunki to nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia, woli półcień i temperaturę 18 – 21 stopni C. latem i 16-18 stopni C. zimą. Również źle znosi przeciągi i wyziewy z urządzeń gazowych. Lubi wilgotność (lubi zraszanie!) Aby utrzymać wilgotność należy położyć doniczkę na podstawce z kamykami i wodą lub w większym pojemniku z wilgotnym torfem. Lubi częste podlewanie - latem podlewamy 2-3 razy w tygodniu, zimą rzadziej - 
1-2 razy w tygodniu.  
Nawozić należy ją umiarkowanie – latem, 
w okresie kwitnienia, co 2 tygodnie płynnym nawozem dodanym do wody. Ważne jest ścieranie wilgotną szmatką kurzu z liści, 
ale nie wolno jej nabłyszczać!!!
Co roku, na wiosnę, skrzydłokwiaty przesadzamy 
do zasobnej ziemi gliniastej 
z dodatkiem torfu. Starsze, duże rośliny można rozmnożyć przez podział bryły korzeniowej. 
Po podziale doniczki trzymamy w miejscu cienistym o temperaturze 21 st. C. aż do pojawienia się nowych liści. Jest to kwiat towarzyski, więc lubi stać z innymi kwiatami o ozdobnych liściach :)

Jest to roślina, która jasno informuje o swoich potrzebach, czy kłopotach...
Zwisające liście – znak, że roślina jest zasuszona - należy zanurzyć doniczkę 
w wodzie i podlewać częściej.
Roślina nie kwitnie – dokarmiamy ją nawozem, sprawdzamy, czy nie wymaga przesadzenia lub podziału, zwiększamy wilgotność.
Liście bledną i żółkną – roślina stoi w zbyt nasłonecznionym miejscu. Przestawiamy 
w półcień.
Liście żółte, z pajęczynką pod spodem – uwaga przędziorka ”czerwonego pajączka”. Roślinę opryskujemy odpowiednim preparatem insektobójczym.
Liście zniekształcone i lepkie, z zielonymi owadami – uwaga mszyce – usuwamy chore liście, pozostałe opłukujemy dokładnie wodą. Jeśli jest ich dużo opryskujemy odpowiednim preparatem .

Z takim kwiatem z pewnością poradzi sobie nawet niewprawiona w pielęgnacji kwiatków pani domu, a roślina odwdzięczy się bardzo pozytywnym wpływem 
na zdrowie człowieka :)

piątek, 4 lutego 2011

Stefanotis



Jest to pnącze, które idealnie nadaje się do zdobienia szafek, framug itp. Charakteryzuje się twardymi i elastycznymi pędami, sztywnymi, skórzastymi, ciemnozielonymi liśćmi o szerokości do 5 cm. a długości do 9 cm. Może być dużym kwiatem - osiąga nawet do 5 metrów długości! Posiada pachnące, białawe kwiaty, które kwitną już od maja (!!!) Jako ozdoba służą jego ciemnozielone i skórzaste liście.
Może być poprowadzony dzięki podpórkom na ścianę i stworzyć ciekawy efekt wizualny.


Potrzebuje jasnego stanowiska, lecz bez bezpośredniego działania promieni słonecznych. Musimy zapewnić roślinie zapewnić odpowiednią temperaturę – latem 18 – 20 stopni, natomiast zimą 14 – 16.

Od rozpoczęcia wzrostu aż do początku września stefanotis powinien być podlewany bardzo obficie letnią i odstaną wodą. Stefanotis lubią wilgotne powietrze, dlatego często możemy zraszać liście (nie kwiaty!!!) chłodną wodą. Aby podwyższyć temperaturę powietrza możemy umieszczenie rośliny 
w pojemniku ze żwirem, gdzie zalega woda, pozytywnie wpłynie to na kwiatka. W okresie spoczynku należy podlewać roślinę rzadziej, by nie zasuszyć rośliny.
Najlepiej przesadzać na przełomie lutego i marca (czyli już niedługo).
Młode doniczkowce z tej rodziny przesadzamy co roku, natomiast starsze o wiele rzadziej, jeśli taka potrzeba wystąpi.

W okresie od maja do sierpnia nawozimy roślinę 
co dwa tygodnie używając nawozów płynnych,

Aby rozmnożyć - sadzonki można sporządzić 
z zeszłorocznych pędów wierzchołkowych. Musimy zwrócić uwagę by sadzonka miała jedną parę liści. Bez liści sadzonka może nam się nie przyjąć!


Stefanotis nie lubi przeciągów, wahania temperatur, a także zmiany miejsc. Najbardziej dokuczają mu zmiany w okresie kwitnięcia. Narażone na takie sytuacje rośliny zrzucają pąki lub liście.
To bardzo piękny kwiat :)